پژوهشی در روند آداپتاسیون در تئاتر ایران/پروژه عملی: کارگردانی نمایش مدآ اثر اوریپید

از زمان نخستین آشنایی ایرانیان با دستاوردهای تمدن مدرن غرب در قرن نوزدهم میلادی تئاتر نیز یکی از الگوهای نمایشی غرب بود که مورد توجه منورالفکران و درباریان و دانشجویانی که به فرنگ اعزام شده بودند ، قرار گرفت. تاتر در غرب یک تاریخ دو هزار و پانصد ساله را پشت سر گذاشته و شکل و سامانی پیداکرده بود. ولی جامعه ایرانی با اشکال نمایشی غرب به ویژه تئاتر ، همان گونه که در غرب به اجرا در می آمد آشنایی نداشت. لذا افرادی که با پدیده تئاتر در غرب آشنا شده و آن را یکی از عناصر جامعه مدنی به حساب می آوردند ، سعی کردند از طریق آداپتاسیون متون نمایشی غرب ، جامعه ایرانی را با تئاتر آشنا سازند. آداپتاسیون نوعی ترجمه آزاد، اقتباس و برداشت آزاد از متون نمایشی غرب است که عنوان نمایشنامه ها، نام شخصیت ها، عبارات ، لغات، مطالب، مکانها، فضاها و اصطلاحات متن اصلی به دلخواه ، کم و زیاد و پس و پیش و گاهی موافق گفته های مولف، برآن افزوده یا کاسته شود . آداپتاسیون با این عمل سعی می کند تا یک حالت سازگاری و انطباق و روزآمد کردن با فرهنگ اجتماعی ایران پیدا کند. اما در پی رنگ و ساختار و مضمون نمایشنامه ها حذفی صورت نمی گرفت.